Það er ánægjulegt að fá viðbrögð við pistlum sem birtast hér á Krítinni.

Gretar L. Marinósson bendir á eftirfarandi í tengslum við pistil  Gylfa  Jóns Gylfasonar Heimanám virkar.

Virkar“ heimanám?
Fræðslustjóri Reykjanesbæjar slær því fram í pistli að „auðvitað virki heimanám“. Þótt ég skilji vel að í hlutverki sínu vilji hann vera jákvæður og leiðbeinandi gagnvart foreldrum, finnst mér flókið mál ofeinfaldað og slegið út af borðinu umræðulaust, ekki síst á vettvangi Krítarinnar. Hér þykir mér því ástæða til að varpa fram nokkrum spurningum um heimanám svo takmarkað sem það hefur verið rætt þá fjölmörgu áratugi sem það hefur viðgengist í grunnskólum landsins.
Á hvern hátt „virkar“ heimanám (og um hvaða nemendur erum við að tala?): Eflir það námsárangur (og hvaða samband er þar um að ræða)? Eflir það samstarf skóla og heimila (og á hvern hátt þá)? Eflir það samband barna og foreldra þeirra? Eykur heimanám áhuga nemenda á námi, bætir það námstækni þeirra, leiði það til sjálfstæðra vinnubragða og jákvæðara viðhorfa þeirra til skólans? Hver á að dæma um hvort það „virkar“: kennarar, foreldrar, nemendur, fræðslustjórar eða einhverjir aðrir?
Það er erfitt að mæla sérstaklega árangur heimanáms enda vitum við ekki hvort barn sem sinnir heimanámi geti ekki gert nákvæmlega það sama í námi sínu ef það sleppir heimanáminu. Það er auk þess erfitt að mæla eitthvað sem gerist annarsstaðar en í skólanum, einkum þegar ekki er alveg ljóst hver vinnur heimanámið (barnið eða foreldrið). Auk þess er spurning um mæliaðferðir, hvort próf í námsefninu er rétti mælikvarðinn á árangur heimanáms; fer það ekki eftir tilgangi þess?

Almennari spurningar varða tilvist heimanáms yfir höfuð. Er verjandi að skólar ráðskist með tíma nemenda utan skóla eða krefja foreldra um að taka þátt í heimanámi eða styðja við það? Er eitthvert samkomulag í samfélaginu um hvort eða hvernig heimanám skuli lagt fyrir í grunnskóla? Er þess getið í námskrá, reglugerðum eða lögum? Hafa skólaskrifstofur eða grunnskólar unnið stefnu um heimanám? Eru til fyrirmyndir hér á landi um hvernig heimanámsverkefni skuli útbúin eða hvernig þau skuli metin? Fá nemendur endurgjöf á heimavinnu sína til að bæta hana? Hvað gera kennarar í því að einstaklingssníða heimanámsverkefni? Er samræmi á milli kennara um þessa vinnu? „Virkar“ heimnám e.t.v. betur fyrir þá sem gengur vel í námi en hina sem eiga efiðara með nám?
Mér þætti vænt um að heyra ummæli fræðslustjórans (og allra annarra) um einhverjar þessara spurninga, eða bara viðurkenningu á því að málið sé e.t.v. ekki svo einfalt að hægt sé að slá því fram fyrirvaralaust að „auðvitað virki heimanám“.

Gretar L. Marinóson