Skólatöskuauglýsingar eru farnar að birtst í blöðunum þær minna mann á að  eftir verslunarmannahelgi fer hugur kennara og nemenda að reika til skólastofunnar.

Um miðjan ágúst fara kennarar á fullt að undirbúa komu nemenda í skólann. Því sem var pakkað niður að vori svo hægt sé að þrífa kennslustofur er aftur komið fyrir í skápa og hillur í kennslustofunni. Útvega þarf nauðsynleg gögn og kynna sér nemendur sína. Kennsluáætlanir vetrarins eru samdar og fyrstu vikurnar í það minnsta skipulagðar.

Sumir kennarar fara á námskeið snemma í ágúst  til að verða  betur í stakk búnir til að takast á við starf sitt.  Þannig að sumarfríum er að ljúka. Það sama á við um Krítina sem  kemur rólega úr sumarfríi með því að birta ágæta rússneska sögu sem við fengum að láni hjá Árna Bergmann.

Vanja litli er í skólanum og kennslukonan er að kenna margföldunartöfluna og vill að hann svari því hvað fjórir sinnum fimm er mikið. En Vanja er annars hugar, pabbi er á fyllirí, mamma veik, kýrin fótbrotin, litla systir týnd. Og kennslukonan æpir á hann enn og aftur: Hvað er fjórum sinnum fimm og loks heyrir hann. Og svarar:
„Bara að ég hefði þínar áhyggjur, María Ívanovna“.…

Ég hugsa að það sé gagnlegt   fyrir kennara að hafa þessa sögu í huga þegar nemendur eru kannski ekki alveg eins og kennarinn  vill hafa þá, ástæður fyrir því geta verið ansi margar. Munum að nemendur  hafa ýmislegt með sér inn í skólastofuna sem ekki sést.

EK